Το εγχειρίδιο αυτό έχει ως στόχο να ενισχύσει τις φωνές των ανθρώπων που βρέθηκαν στην κατάσταση της κράτησης μεταναστών και προσφύγων στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συχνά δεν ακούγονται. Περιλαμβάνει ιστορίες που έχουν συλλεχθεί τα τελευταία χρόνια στο Βέλγιο, την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ολλανδία από μη κυβερνητικές οργανώσεις ARSIS – Association for the Social Support of Youth, Move Coalition, ASGI1 and Meldpunt Vreemdelingendetentie, μέρος της Stichting LOS.
Κατεβάστε την αγγλική έκδοση του φυλλαδίου από εδώ, σύντομα θα κυκλοφορήσει και η ελληνική έκδοση.
Μέσα από αυτές τις μαρτυρίες, ευελπιστούμε να ρίξουμε φως σε μια πρακτική που συνήθως είναι άγνωστη, και να συνεισφε΄ρουμε στην καλύτερη κατανόηση του αντίκτυπου που έχει η κράτηση μεταναστών και προσφύγων στις ζωές των ανθρώπων, την ψυχική υγεία και τους ανθρώπους που τους περιβάλλουν.
Κάθε μια από τις 16 ιστορίες που εξιστορούνται σε αυτό το εγχειρίδιο προσπαθεί να δώσει μια μικρή γεύση από τι υφίστανται παραπάνω από 100,000 άνθρωποι σε χώρες σε όλο το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε χρόνο..
Η κράτηση μεταναστών και προσφύγων χρησιμοποιείται από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τρεις λόγους: (α) την αποτροπή της εισόδου στην εδαφική επικράτεια, (β) την διεξαγωγή διαδικασιών επιστροφης/απέλασης, και (γ) κατά τη διάρκεια των διαδικασιών χορήγησης ασύλου.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει πλήθος αποδείξεων τόσο για τις βλαπτικές συνέπειες όσο για την αναποτελεσματικότητα της κράτησης μεταναστών και προσφύγων.
Η κράτηση μεταναστών και προσφύγων είναι μια διοικητική πράξη. Αυτό σημαίνει ότι σε αντίθεση με την κράτηση για εγκληματικούς λόγους, δεν προϋποθέτει ούτε ποινική δίωξη, ούτε δίκη. Επιπρόσθετα, η περίοδος κράτησης συχνά επεκτείνεται ενώ το άτομο βρίσκεται ήδη σε κράτηση. Το χρονικό διάστημα μπορεί να επεκταθεί παραπάνω από μία φορές, επομένως όταν κάποιο άτομο μπαίνει σε κράτηση, δεν ξέρει πότε,και εάν, θα αφεθεί ελεύθερο ή θα απελαθεί.
Η κράτηση απομονώνει τους ανθρώπους από την κοινότητα τους, προκαλώντας σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή τους. Σύμφωνα με τo διεθνές and Ευρωπαϊκό δίκαιο, το δικαίωμα στην ελευθερία είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που μπορεί να περιοριστεί μόνο υπό εξαιρετικές περιστάσεις. Ακόμη και μια σύντομη χρονικής διάρκειας κράτηση στιγματίζει το μέλλον των ανθρώπων, αυξάνοντας την ευαλωτότητα τους στον κίνδυνο.
Παρά το πλήθος αδιαμφισβήτητων αποδείξεων σχετικά με τις βλαπτικές επιπτώσεις της κράτηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση σταδιακά πιέζει για την εφαρμογή πιο περιοριστικών μεταναστευτικών πολιτικών που θα οδηγήσουν στην επέκταση της κράτησης μεταναστών και προσφύγων, συμπεριλαμβανομένου παιδιών, ακόμη κι αν διεθνή όργανα έχουν συμπεράνει ότι η κράτηση μεταναστών και προσφύγων αποτελεί πάντοτε παραβίαση των δικαιωμάτων του παιδιού, ποτέ υπέρ του βέλτιστου συμφέροντος, και θα πρέπει να καταργηθεί.
Με την εξιστόρηση ιστοριών ανθρώπων που βρίσκονται, ή βρίσκονταν, υπό κράτηση σε όλο το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ευελπιστούμε να ρίξουμε φως σε αυτή την απάνθρωπη πρακτική και να συμβάλλουμε στον τερματισμό της.