«Μπήκαμε στην Ελλάδα περίπου 70 άτομα, και μείναμε αρκετή ώρα στον δρόμο έξω από ένα χωριό· μας έπιασαν αστυνομικοί, περίπου έξι από αυτούς φορούσαν μπλε στολές , αλλά ήταν και περίπου 20 άτομα που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους και δύο με πολιτικά ρούχα… Δεν μας έδωσαν φαγητό, δεν μας επέτρεπαν ούτε να κάνουμε την ανάγκη μας στη φύση, ούτε μας έφεραν γιατρό όταν ζητήσαμε, γιατί υπήρχαν άτομα άρρωστα ανάμεσά μας… Όταν νύχτωσε μας έβαλαν σε ένα βαν και μας πήγαν μέχρι το ποτάμι. Μας πήραν όλα τα ρούχα, ήταν φοβερό, οι άντρες μόνο με τα εσώρουχα και οι γυναίκες φύγαμε μόνο με τα εσώρουχα και μπλούζες από πάνω, ήταν εξευτελιστικό. Μας πήραν όλα τα πράγματα εκτός από τα διαβατήρια και τις ταυτότητες, και τα κάψανε αφού μας έστειλαν πίσω, το βλέπαμε από μακριά, ηλεκτρικές συσκευές, ρούχα, τρόφιμα».
Μαρτυρία της A.K., 29 ετών, από τη Συρία
«Περάσαμε τα σύνορα από το ποτάμι και μείναμε κρυμμένοι στο δάσος για τρεις – τέσσερις μέρες. Κάποια στιγμή μας τελείωσαν τα τρόφιμα και το νερό, εγώ μάλιστα είχα γεμίσει ένα μπουκάλι με βρώμικα νερά και το φίλτραρα με ένα μαντήλι για να δώσω στα παιδιά μου. Ήμασταν 90 άτομα, 30 ήταν παιδιά, κάποιοι βρήκαν κάτι μελίσσια στην περιοχή και προσπάθησαν να πάρουν λίγο μέλι για να φάμε. Όταν γύρισε ο μελισσοκόμος κατάλαβε τι είχε γίνει και άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Τότε η αστυνομία άρχισε να μας ψάχνει και μας βρήκε. Καμιά 20αριά από εμάς πήγανε στο δάσος και κρύφτηκαν και δεν τους βρήκανε, οι υπόλοιποι 70 ήμασταν κυρίως γυναίκες και παιδιά. Αυτοί που μας έπιασαν φορούσαν μπλε στολές και είχαν όπλα, μας φερόντουσαν πολύ άσχημα… Μας πήρανε τα ρούχα και τα παπούτσια, μας πήραν τα κινητά μας, όχι όμως τα διαβατήρια και τις ταυτότητες. Όταν πήγε 7 η ώρα ξεκίνησε η επαναπροώθηση, ήρθαν περίπου 20 άντρες με στρατιωτικά ρούχα και κρυμμένα πρόσωπα και μας πήγανε με τα πόδια, όταν φτάσαμε μας έβαζαν σε βάρκες και μας πήγαιναν λίγους- λίγους απέναντι. Ένας αστυνομικός κοιτούσε απέναντι για να βλέπει αν είναι ελεύθερο το πεδίο και έδινε σήμα να προχωρήσουν οι βάρκες. Ήταν φρικτά, ένα μωρό έκλαιγε και ο αστυνομικός έλεγε να σταματήσει να κλαίει, αυτό φυσικά δε σταματούσε και το χτύπησε δυο φορές στο πρόσωπο! Μετά άρχισε να κλαίει και η μαμά του και τη χτύπησε και εκείνη…».
Μαρτυρία της A.D., 32 ετών, από την Παλαιστίνη
Έκθεση με 39 μαρτυρίες προσώπων που επιχείρησαν να εισέλθουν στην Ελλάδα από τα σύνορα του Έβρου και αναφέρουν ότι επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία, υπογράφουν από κοινού η ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και η HumanRights 360.
Όπως τονίζουν στην έκθεσή τους οι τρεις οργανώσεις, «οι συνεχείς αναφορές που λαμβάνουμε τόσο στα γραφεία μας, όσο και στους χώρους κράτησης, προστατευτικής φύλαξης και σε κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης, μαρτυρούν ότι το φαινόμενο των επαναπροωθήσεων, παρά τη σιγή και άρνηση των αρμοδίων φορέων και αρχών, είναι ιδιαίτερα έντονο και δεν έχει μειωθεί, παρά τις αναφορές και τις καταγγελίες που έχουν λάβει χώρα στο πρόσφατο παρελθόν.
Οι πρακτικές αυτές, που τεκμηριώνονται από τις μαρτυρίες που καταθέτουμε, αναδεικνύουν μία συνεχή, αδιάλειπτη πρακτική παράνομων επαναπροωθήσεων. Ακόμη χειρότερα, εμφανίζονται ποικίλες «πρακτικές» και μοτίβα: ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτές τις πρακτικές φέρονται να ομιλούν άλλοτε την ελληνική γλώσσα και άλλοτε γλώσσες διαφορετικής προέλευσης, ενώ φέρουν και διαφορετικό ρουχισμό – άλλοτε στρατιωτικό και άλλοτε αστυνομικό.
Πρόκειται για μία ανησυχητικά γενικευμένη πρακτική, συχνά συνοδευόμενη από βία, που εκθέτει ανεπανόρθωτα την πολιτεία και πλήττει το κράτος δικαίου.
Οι τρεις οργανώσεις ζητούν από τις αρμόδιες αρχές να ερευνήσουν τις αναφορές και να απόσχουν από οποιαδήποτε παρόμοια ενέργεια που παραβιάζει το εθνικό, ενωσιακό και διεθνές δίκαιο.
For more information:
Θωμάς Χαραλαμπίδης, νομικός σύμβουλος της ΑΡΣΙΣ, τηλέφωνο επικοινωνίας
6932 35 78 78
Δείτε την πλήρη έκθεση (report) στα ελληνικά εδώ.
Δείτε την πλήρη έκθεση (report) στα αγγλικά εδώ.